Znęcanie nad zwierzętami cz. IV
Skoro wiadomo już co grozi za znęcanie nad zwierzętami, warto wyjaśnić na czym polega to ZNĘCANIE.
Art. 6 ustawy o ochronie zwierząt ZABRANIA ZNĘCANIA NAD ZWIERZĘTAMI i wskazuje jakie zachowania mogą być kwalifikowane jako ZNĘCANIE.
Co ważne, jest to katalog otwarty – zatem wymienione tym przepisie 17 punktów zachowań nie wyczerpuje wszystkich zachowań. W tym i kolejnych 4 postach przybliżę co może zostać zakwalifikowane jako znęcanie, jednak należy pamiętać, że nie są to wszystkie „sposoby” popełnienia tego czynu, bowiem, niestety, ludzka fantazja nie zna granic, stąd możliwe jest uznanie także innych zachowań jako znęcanie.
Przede wszystkim, znęcanie to KAŻDE ZADAWANIE ALBO ŚWIADOME DOPUSZCZANIE DO ZADAWANIA BÓLU I CIERPIENIA ZWIERZĘTOM.
Pierwsze, co nasuwa się na myśl to zranienie zwierząt, okaleczanie ich. Najczęściej chodzi o przemoc fizyczną, bicie, uderzenie, kopnięcie, ale trzeba także pamiętać, że znęcanie to także PRZYCINANIE PSOM USZU I OGONA – nie ma prawnego przyzwolenia na takie zabiegi
Znęcaniem może być też zmuszanie zwierząt do czynności, które sprawiają im ból – często chodzi tu o zwierzęta gospodarskie, które są wykorzystywane do pracy w rolnictwie lub o zwierzęta używane do celów sportowych (np. wyścigi konne), czy rozrywkowych – np. podczas pracy w cyrku.
O ile odpowiedzialność za zadawanie bólu i cierpienia (aktywne działania) jest oczywista, o tyle świadome dopuszczanie do tego już nie – i tu pojawia się problem, bowiem nie wszyscy wiedzą, że nie tylko samo działanie, podejmowanie czynności mających na celu zadawanie bólu i cierpienia to przestępstwo, ale także dopuszczanie do tego, aby zwierzęciu zadawano cierpienia lub odczuwało ból.
Przykładowo są to sytuacje, gdy dochodzi do zaniedbań, niewłaściwej opieki nad zwierzętami, gdy zwierzę jest nieleczone, pozostawione na śmierć, a także, gdy ktoś świadomie pozwala na to, aby zwierzę było traktowane w sposób niehumanitarny i nie reaguje na to w żaden sposób.
Kolejne punkty zostaną omówione w dalszych postach.