Ustawa o ochronie zwierząt cz. III
Zwierzęta domowe to zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza. W związku z tym, ustawa – mając na uwadze szczególny charakter tych zwierząt, nakłada na ich opiekunów obowiązek zapewnienia im odpowiednich warunków. Skoro bowiem człowiek decyduje się na posiadanie towarzysza, to zobowiązany jest to zapewnienia mu właściwej opieki i ochrony.
Zwierzę domowe nie może być zatem narażone na przebywanie w zimnie, upale, deszczu czy śniegu. Właściciel powinien zadbać o to, aby zwierzak miał odpowiednio dużo miejsca, by móc swobodnie zmienić pozycję ciała – położyć się, wstać, siedzieć czy chodzić. Należy także zapewnić dostęp mu do światła dziennego, odpowiednią karmę i stały dostęp do wody – co wynika z zasad humanitarnego traktowania.
Ustęp 2 dotyka kwestii trzymania zwierząt na uwięzi – znany jest powszechnie problem trzymania psów na łańcuchu. Niestety, polskie prawo dopuszcza taką możliwość, z uwzględnieniem faktu, aby zwierzę nie było trzymane w ten sposób dłużej niż 12 godzin w ciągu doby, zaś długość łańcucha czy linki wynosiła co najmniej 3 metry. Należy też zwrócić uwagę, czy uwięź nie powoduje ran, czy zwierzę może się na niej swobodnie poruszać.
Niezapewnienie tych warunków jest wykroczeniem, karanym karą aresztu lub grzywną, choć w skrajnych przypadkach (w szczególności jeśli chodzi o niezapewnienie warunków bytowych), może być także kwalifikowane jako przestępstwo znęcania się nad zwierzętami.
Zwracajmy zatem uwagę czy podwórkowe psy mają zapewnione właściwe warunki do życia – czy są regularnie, co 12 godzin, spuszczane z łańcucha, łańcuch jest odpowiednio długi, a buda odporna na deszcz, wiatr oraz chroni przed upałami i mrozem.